Wiskundemeisjes

Jacht op wiskundigen

Vandaag stond in het Financieele Dagblad een artikel over het tekort aan wiskundigen voor het bedrijfsleven. Hoewel niemand mij nog heeft gebeld voor zo'n baan met een aanvangssalaris van 4500 euro, is het toch fijn om te weten dat wiskundigen gewild zijn. Het is minder leuk om te lezen, dat het niveau van de opleidingen lager wordt. Hieronder vind je een stuk van het artikel.

(Ionica)

Bank jaagt op schaarse bèta’s

Banken, verzekeraars en pensioenfondsen kampen met een groot gebrek aan wiskundig talent. Scholieren tonen nauwelijks belangstelling voor technische studierichtingen en Nederlandse studenten in toegepaste wiskunde worden al op de campus benaderd door grote buitenlandse zakenbanken als JPMorgan, Morgan Stanley en Goldman Sachs .

‘Daardoor loopt de positie van Nederland als innovatief financieel centrum gevaar’, zegt Jean Frijns, die bijna twintig jaar verantwoordelijk was voor het beleggingsbeleid van pensioenfonds ABP en tegenwoordig is verbonden aan de Vrije Universiteit. ‘Kennis die nodig is voor de waardering van derivaten komt bijvoorbeeld al vaak uit het buitenland.’

Volgens Bert Bruggink, de hoogste financiële man bij Rabobank, loopt het tekort aan kwantitatief geschoolde mensen alleen al bij zijn werkgever op tot ‘tientallen per jaar’. ‘Het zijn hoogwaardige banen met aanvangssalarissen van minimaal €4500 per maand. In toenemende mate vormen deze mensen het hart van de financiële instellingen. Met als gevolg dat ook de werkgelegenheid van talloze advocaten, adviseurs en accountants van hen afhankelijk is.’
...

Ook over de kwaliteit van het wiskundeonderwijs toont de financiële sector zich allerminst tevreden. ‘Vijf jaar geleden kon ik mijn studenten aanmerkelijk ingewikkeldere opdrachten voorschotelen’, zegt Jean Frijns. ‘Het niveau is helaas sterk achteruit gegaan.’

Dat is deels te wijten aan het onderwijssysteem. ‘Universiteiten worden afgerekend op het aantal studenten dat zij afleveren’, aldus Hans Nieuwenhuis, hoogleraar econometrie in Groningen. ‘Als ik bij de examens te moeilijke vragen stel, krijg ik last met mijn collega’s. Zij zijn bang dat het ten koste gaat van het budget van de vakgroep.’

Verder blijft de instroom van studenten sterk achter bij de behoefte. ‘Vroeger had ik tachtig tot honderd eerstejaars’, zegt Nieuwenhuis. ‘Tegenwoordig ben ik al blij met dertig studenten.’