Internetbureau Rotterdam 
Dit bericht is geplaatst op donderdag 31 mei 2007 om 09:00 in categorieën Favoriete wiskundigen. Je kunt de reacties volgen via een RSS 2.0 feed. Je kunt een reactie plaatsen, of een trackback van je eigen site plaatsen.
Wiskundemeisjes
Ionica & Jeanine
De favoriete (nog levende!) wiskundige van… (12)
In Favoriete wiskundigen, door wiskundemeisjes
Wendelin Werner
Voor deze twaalfde aflevering van De favoriete (nog levende!) wiskundige van… vragen de wiskundemeisjes aan Wendelin Werner wie hij bewondert. Vorig jaar kreeg Werner de Fieldsmedaille, met name voor zijn werk aan de stochastische Loewner evolutie en de Brownse beweging (wie kent ze niet). Werner was de eerste kansrekenaar die de prestigieuze prijs kreeg. In dit interview met CNRS international magazine kun je meer lezen over Werner, zijn werk en de film met Romy Schneider waarin hij speelde (!).
Als we Werner de vraag der vragen stellen, begint hij onmiddellijk te protesteren. Hij houdt er helemaal niet van dat wiskundigen gerangschikt worden en vindt het onzin om te zeggen dat de ene wiskundige beter is dan de andere. Hij vindt het ook vreemd dat hij anders benaderd wordt sinds hij de Fieldsmedaille won.
Als we Werner uitleggen dat dit juist zijn kans is om iemand in het zonnetje te zetten, komt er toch een reeks namen. Hij merkt op dat Gromov en Schramm waarschijnlijk al lang genoemd zijn door anderen (wat niet zo is), maar dat hij kiest voor Harry Kesten.
Harry Kesten
Harry Kesten is een kansrekenaar en inmiddels emeritus professor aan Cornell University. Hij promoveerde in 1958 aan diezelfde universiteit bij Mark Kac en zijn proefschrift ging over stochastische wandelingen. Kesten werkte in de loop der jaren aan veel verschillende onderwerpen binnen de kansrekening. We kunnen niet alles noemen, maar percolatie is bijvoorbeeld één van de vele onderwerpen waarbij Kesten aan de grondslagen werkte. Op de site Forest Fires and Percolation staat een mooie java-applet en wordt uitgelegd hoe percolatie gebruikt kan worden als model voor bosbranden.
Lange tijd vonden de meeste wiskundigen kansrekening veel minder belangrijk dan zuivere wiskunde. Werner bewondert Kesten omdat hij tóch in die hoek ging werken. In veel verschillende onderwerpen binnen de kansrekening was het dan ook Kesten die het eerste belangrijke resultaat boekte. Werner was twee jaar geleden op een congres waar acht verschillende promovendi over hun werk spraken. De onderwerpen liepen sterk uiteen, maar elk praatje begon met een belangrijke stelling van Kesten.
Werner vindt het jammer dat Kesten relatief weinig waardering heeft gekregen voor zijn werk: "He would deserve the Abel prize".
(Ionica)
