ps Hebben jullie ook Wetenschap 101 al gezien? Dat is de nieuwe videoblog van Govert Schilling en mij.

Als promofilmpje hebben we Nance, Ron Brandsteder, Lilian Helder, Johan Cruijff, Kelly en anderen die lekker bezig zijn met wiskunde.

We verloten drie exemplaren van ons boek aan lezers die in een reactie op dit bericht vertellen wat de grootste wiskundige blunder is die zij ooit (mee)maakten. Reageren kan tot en met vrijdag 21 oktober, zaterdagochtend zwengelen Jeanine en ik random.org aan om drie winnaars te kiezen!

Maar...knopenkoning Roland van der Veen kan wél dansen en besloot om bij de verdediging van zijn proefschrift samen met zijn paranimfen een dans te doen. Hoe cool is dat?

Roland heeft twee filmpjes online gezet. Het eerste laat zijn lekenpraatje zien, waarin Roland uitlegt hoe je vlechten tegenkomt bij het roeren in een kopje koffie en hoe je dat zelfde beeld kunt gebruiken om te begrijpen hoe de kwantumcomputer werkt.

Aan het einde van het filmpje (voor wie nog niet gelijk heeft gekeken) poneert Roland zijn belangrijkste stelling:

Wiskunde is een uitvoerende kunst.

En vervolgens danst hij samen met zijn paranimfen een Tango en een Lindy Hop (een Lindy Hop!) met linten in de hand. Ze leggen al dansend een knoop in de linten, net als de kwantumdeeltjes dat doen. Daarna volgt nog een korte indruk van de werkelijke verdediging van zijn proefschrift.

We feliciteren Roland van harte met zijn doctorstitel en hopen dat hij wiskunde en dans nog vaker zal combineren!

Met dank aan Willem-Jan voor de tip.

De site van het Film Festival schrijft het volgende over De dingen die je niet begrijpt.

Een van de zes documentaires gemaakt in de reeks 'Magie van de wetenschap', waarin zes gerenommeerde documentairemakers evenzoveel Nederlandse topwetenschappers portretteren. In dit deel staat wiskundige Hendrik Lenstra centraal. Het zogenaamde LLL-algoritme, dat hij in 1982 samen met zijn broer Arjen en de Hongaarse wiskundige László Lovász ontwikkelde, bracht hem internationale faam. Filmmakers Peter en Petra Lataster volgen hem niet alleen in zijn professionele leven (we zien hoe hij studenten begeleidt en naar Berlijn afreist om een lezing te geven), maar ook in het persoonlijke, waarin hij zijn bejaarde moeder verzorgt. Want wiskunde ís het leven voor de alleenstaande Lenstra: in Berlijn maakt hij een kwatrijnenkaartje om te zien waar in de stad de hoogste concentratie boekwinkels en antiquariaten te vinden is. Hij studeerde, zegt hij, zoals de mens ademt en eet, omdat hij 'er niet tegen kon dat er vragen waren waarop hij het antwoord niet wist.' Maar ook zijn jongensachtige guitigheid komt naar voren in de droogkomische onderonsjes met zijn moeder.

De dingen die je niet begrijpt gaat in première op dinsdag 28 september om 12.00 uur en is op 30 september om 14.00 uur nogmaals in Utrecht te zien. Meer informatie en kaarten vind je via de site van het Film Festival. Later dit jaar zal de film ook op televisie worden uitgezonden.

Maar nu heeft Henderson een nieuw project: hij ziet een link tussen wiskunde en punk. Punk is goed in het identificeren van problemen, wiskunde lost problemen op. Uit die combinatie moet dus wel iets moois tevoorschijn komen! Hij is op www.kickstarter.com gestart met het zoeken van steun voor zijn project: het maken van een boek dat wiskunde leren leuker maakt, en daarvoor online dingen bedenken met andere mensen. Zie het filmpje hieronder! Je kunt nog een paar dagen geld doneren, maar hij heeft al heel veel opgehaald.

Henderson is er ervan overtuigd dat mensen geïnteresseerd zijn in wiskunde, en dat het helpt om wiskunde te brengen in een context waar mensen van nature in geïnteresseerd zijn: sociale conflicten, seks, schoonheid.

Lees hier een interview met Henderson. Een mooie quote:

So, the concept I pitched to Nick was, “Let’s talk about math from the platform of ‘Math that humans are likely to want to know, because it’s about other humans’”

Social conflict. Sex. Beauty.

It gives us an excuse to talk extensively about game theory. And, game theory is a key place to teach humans mathematics, because we seem to have some optimized “cheat detection” in our brains.

Let me give you an example, it’s something like, uh…

There are four face-down cards on a table. There is a rule: “If the number showing is even, then the back of the card MUST have a vowel.”

Now, given an E, 3, 8, D, what is the smallest number of cards you need to flip over to verify that the rule is being followed?

Maybe I fucked up the puzzle. But, anyway, the answer as I’ve phrased it is NOT E and 3.

You need to make sure that 8 has a vowel on the back, and you need to make sure that D does NOT have an even number on the back.

Everyone gets this wrong, basically. Well, non-mathematicians always do, and I’m pretty sure I got it wrong because I get every answer wrong on the first try. Punk as fuck.

Now, if you ask the same people a logically equivalent question: “You see four people. Two are drinking beer and two are drinking coke. Whose IDs do you have to check?”

No one says you have to check the ID of the coke drinker. Because who cares how old they are? If it’s the same puzzle, but phrased as a problem of possible social cheating, we nail it.

Wow. That’s interesting.

This is interesting to us. We think it’s fascinating that, given just a change of context, people can do logic puzzles more effectively.

Als het fragment hier niet goed werkt, dan kun je het ook op de site van het Jeugdjournaal terugkijken.

ps Zien jullie trouwens niets aan ons logo?